In mijnen vind je uraniumerts meestal in de landen Canada, Australië en Kazachstan. Van de uraniumerts is er maar 0,1% van de uranium zelf bruikbaar. Er moeten dus veel uraniumerts gewonnen worden, zodat de hoeveelheid genoeg is voor het gebruik ervan.
uranium is heel erg zeldzaam, want er is niet veel van en het raakt snel op. We hebben er meer van nodig dan dat er is. In de kernindustrie is het gebruik van uranium jaarlijks twee keer zo veel dan dat er in werkelijkheid zou zijn.
Als er nog steeds zo veel uranium word verbruikt is er over 45 tot 80 jaar geen uranium meer.
Als de fossiel gestookte elektriciteitscentrales over de hele wereld worden vervangen door kerncentrales is de voorraad van urianium over ongeveer 3 tot 4 jaar al verbruikt.
Er zijn ook rondom het winnen van urianum wat problemen. Een belangrijk probleem is radioactieve vervuiling. Dat komt omdat het grootste deel van uraniumerts niet te gebruiken zijn en mijnwerkers het daarom ook opslaan in de buurt van mijnen. De erts die vrijkomen zijn heel erg radioactief. De giftige stoffen verspreiden zich via de wind en het komt terecht in water, rivieren en meren, waardoor mensen er ziek van worden.